محصول ملی، مرغ عروسی و عزا

علیرضا صالحی- این تب که در برخی موارد مقرون به واقعیت است و عملا محصولی ایرانی، ملی یا بومی ‌تولید می‌شود، در بسیاری از موارد تنها به کار شعاردادن و احتمالا تزریق بودجه می‌آید و بس.
نمونه‌های بسیار از این چنین طرح‌هایی در آی‌تی ایرانی معرفی و نمایش داده شده که عملا به ورطه فراموشی سپرده شده و نیازی به ذکر نام آنها نیست. اما به تازگی در حوزه فناوری اطلاعات و به ویژه در حوزه امنیت، کارکرد جدیدی برای استفاده از عنوان محصولات ملی و بومی‌ پیدا شده و آن، حذف سایر رقیبان است.
فرض کنید شما محصولی غیربومی ‌را در حوزه امنیت اطلاعات در بازار عرضه می‌کنید و رقیب‌تان نیز محصول دیگری را مشابه شما، اما از شرکتی دیگر عرضه می‌کند. اما رقیب شما که می‌بیند عرصه براو تنگ آمده و امکان فروش کالای خود را ندارد، سعی می‌کند با تمسک به واژه ملی و بومی ‌و نقل قول از مسوولان دولتی، اقبال بازار از محصول شما را به چالش بکشد و به همگان یادآوری کند که قرارمان این نبوده که محصول غیروطنی خریداری کنیم! یعنی عملا با استفاده ابزاری از عنوان ملی، می‌خواهد سایرین را از حوزه رقابت دور کند، در حالی که خود نیز چیزی به غیر از همانی که شما عرضه می‌کنید، در چنته ندارد.
این را گفتم تا اشاره کنم به مظلومیت واژه‌های ملی و بومی ‌و وطنی و غیره که همیشه مرغ عروسی و عزا بوده‌اند و حالا کاربرد جدید دیگری هم برای‌شان ابداع شده است. متاسفانه تا وقتی که مسوولان دولتی بدون توجه به امکانات و سرمایه گذاری‌های داخلی، از تولید آسان و انبوه محصولات داخلی و بدتر از آن محصولات ملی سخن می‌گویند، باید منتطر سوءاستفاده‌های این چنینی نیز باشیم.