هدف از تدوین استاندارد ایمنی بر روی رایانه و اجزا آن جلوگیری از آسیب یا صدمه دیدن ناشی از خطرات برق گرفتگی، مخاطرات انرژی، آتش¬سوزی، مخاطرات مکانیکی، حرارتی، مخاطرات تشعشعی و مخاطرات شیمیایی است. با استفاده از روپوش¬های محکم و مانند آن¬ها و با بکار بردن خازن¬های تخلیه در ولتاژهای خطرناک می¬توان از تماس با قسمت¬هایی که در محدوده ولتاژ خطرناک کار می¬کنند جلوگیری کرد. شکستن عایق بین قسمت¬هایی که به طور معمول در ولتاژ پایین ایمن و ولتاژ خطرناک می¬باشند که به موجب آن قسمت¬هایی که در دسترس کاربر می¬باشد دارای ولتاژ خطرناک و باعث برق¬گرفتگی می¬شوند. برای جلوگیری از ایجاد شوک باید مدارات ایمن و مدارات با ولتاژ بالا با عایق مطمئن یا عایق مضاعف و تقویتی از هم جدا و مدارات ولتاژ پایین به زمین مطمئن اتصال یابند. جریان نشستی به بدنه رایانه باید از طریق اتصال زمین کامل شود تا از ایجاد شوک الکتریکی و جرقه جلوگیری به عمل آید.
در مدارات احتمالاً اتصالات کوتاه وجود دارد که باعث ایجاد قوس الکتریکی و یا بیرون ریختن مواد و آب می¬شوند برای حفاظت در برابر این خطر استفاده از جداسازی شیلد (حفاظت) کردن از الزامات ایمنی می-باشد.
اضافه بار باعث ایجاد خرابی و از بین رفتن عایق¬ها و اتصالات و باعث افزایش دما و ایجاد احتراق می¬شود در نتیجه باید با حفاظت مطمئنی از ایجاد اضافه بار در سیستم جلوگیری و همچنین از مواد اشتغال¬زا کمتر در سیستم استفاده کرد.
تماس کاربر با قسمت¬هایی که دارای لبه تیز و برنده باشند و یا این که قسمت¬هایی که در دسترس کاربر قرار دارد حرارت زا باشند باعث مخاطرات و صدمات خواهد شد که باید پیشگیری لازم در این مورد انجام شود. با نصب برچسب هشدار دهنده برای مواد شیمیایی خطرناک و محل حرارت¬زا و مواد تشعشع در سیستم امکان ایجاد مخاطرات را بایستی از بین برد.
در زمینه استاندارد ایمنی جامع¬ترین قوانین در استانداردهای ملی ایران تدوین شده است.
