این استاندارد معماری، سبک شناسی و مشخصات دیگری را برای یکپارچگی داده‌های صنعتی برای تبادل، دسترسی و اشتراک، در بر دارد. این استاندارد موارد زیر را پشتیبانی می‌کند:
• اشتراک داده‌ها و یکپارچه‌گی داده‌ها.
• مشخصات نگاشت‌ها بین مدل‌ها.
• تبدیل داده‌ها.
در قسمت یک این استاندارد، مروری از معماری و سبک‌شناسی این قسمت ارائه گردیده است.
سازماندهی این قسمت از استاندارد به صورت زیر می‌باشد:
• در بند یک، دامنه کاربرد و میدان کاربرد آن مشخص شده است.
• در بند دو، استانداردهای تکمیلی که از طریق مراجع در این قسمت شناسایی می‌شود، و این استاندارد را تدارک می‌کند معرفی می‌شود.
• در بند سه، واژه‌های استفاده شده در این قسمت معرفی می‌شوند.
• در بند چهار، سناریوهای استفاده برای کاربرد روش‌های این استاندارد توصیف می‌شوند.
• در بند پنج، روش‌های یکپارچه‌سازی مدل‌های کاربردی و مدل ارائه شده در پیوست ب که با جزئیات عملی پشتیبانی کننده آن است مشخص می‌شود.
مخاطبات اصلی این استاندارد، مدل‌سازها، تجزیه و تحلیل کننده‌ها، یکپارچه‌کنندگان سیستم‌ها و توسعه دهندگان سیستم‌ها بوده که به یکپارچه‌سازی مدل‌های کاربردی در طول گستره‌ای از سیستم‌ها و / یا کارکردهای تشکیلاتی نیاز دارند. مخاطب نهایی این استاندارد، مدیران فنی بوده که مسئول پروژه‌های یکپارچه‌سازی هستند و به دسترسی قابلیت این استاندارد نیاز دارند.
