این استاندارد معماری، سبک شناسی و مشخصات دیگری را برای یکپارچهگی دادههای صنعتی به منظور تبادل، دسترسی و اشتراک، معرفی میکند. موارد زیر پشتیبانی میشود:
• اشتراک دادهها و یکپارچهگی دادهها.
• مشخصات نگاشتها بین مدلها.
• تبدیل دادهها.
این قسمت از استاندارد یصورت زیر سازماندهی شده است:
• در بند یک، هدف و دامنه کاربرد آن مشخص شده است.
• در بند دو، استانداردهای تکمیلی که در این استاندارد به آنها رجوع شده است، مشخص میشوند.
• در بند سه، اصطلاحات و واژهها/ اختصارات به کار برده شده تعریف میشوند.
• در بند چهار، سازمان این استاندارد توصیف شده است.
• در بند پنج، مفاهیم بنیادی و فرضیات پایه آن توضیح داده میشوند.
• در بند شش، مروری از فرآیند یکپارچهسازی مدل ارائه شده است.
• در بند هفت، بعضی از اجزای معماری یکپارچهسازی مشخص شدهاند.
• در بند هشت، مروری از پردازشهای نگاشت داده و یکپارچهسازی ارائه شده است.
• در بند نه، خلاصهای از ارتباط با سایر استانداردها آورده شده است.
مخاطبات اصلی این استاندارد مطابق زیر میباشند:
• مدیران فنی که میخواهند مناسب بودن این استاندارد را برای نیازهای تجاری خود تعیین کنند.
• پیادهساز کنندگانی که میخواهند مروری از محتویات آن بدست آورند.