این نشست مقدمهای برای برگزاری همایش فرصتهای سرمایهگذاری در استان مجازی کرمانشاه بود که پنجشنبه آینده در این استان برگزار میشود و مسوولان استان کرمانشاه از تشکلهای خصوصی خواستند همراه با اعضای خود در این همایش شرکت کنند.
دبیر شورای عالی فضای مجازی کشور در این جلسه گفت:ما عملکرد کشورهای مختلف در حوزه فضای مجازی را بررسی و آنالیز کردهایم. این کشورها هم شامل کشورهایی بودند که در حوزه ICT موفق بودند و هم کشورهایی که اگرچه پیشرفته محسوب میشوند اما در این حوزه توفیقی نداشتند. در نتیجه این بررسیها هم به این نتیجه رسیدیم که باید روی توانمندی داخلی تکیه کنیم.
انتظاری گفت: این اتفاق در استان کرمانشاه در حال روی دادن است و با تکیه بر توانمندیهای داخلی، این استان پایلوت شبکه ملی اطلاعات در کشور میشود.
وی افزود: جلسهای با مشاوران رییس جمهور داشتیم و آنها گفتند اعتبارات مورد نیاز استان مجازی را از کجا میخواهید تامین کنید و ما گفتیم بخشخصوصی پولش را میدهد و اتفاقا نه تنها از دولت پولی نمیگیریم، که درآمدی هم برایش ایجاد میکنیم.
دبیر شورای عالی فضای مجازی گفت: پویایی و جهش برای پیشرفت ایران در حوزه فضای مجازی وجود ندارد همچنان که رتبه ایران در شاخصهای کلان دولت الکترونیکی در چند سال اخیر تغییری نداشته از این رو برای ایجاد جهش و انگیزه به عنوان نخستین استان کشور شبکه ملی اطلاعات استانی در کرمانشاه راهاندازی میشود.
عباس آسوشه معاون فناوری مرکز ملی فضای مجازی نیز گفت: الزامات استان مجازی کرمانشاه تبیین شده و اکنون با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی باید به ساخت این استان روی بیاوریم.
وی افزود: این الزامات در کتابی منتشر و در روز همایش رونمایی میشود.
هدایت حاتمی معاون منابع انسانی و مدیریت استانداری کرمانشاه که همزمان معاونت اقتصادی این استانداری را نیز برعهده دارد گفت: استان کرمانشاه ظرفیتهای زیادی در حوزههای مختلف کشاورزی، گردشگری، صادرات و... است و مطمئنم اگر یک بار دیگر هم میخواستند استانی را به عنوان پایلوت طرح استان مجازی انتخاب کنند، کرمانشاه باز هم برگزیده میشد.
وی افزود: یکی از مشکلات استان کرمانشاه نرخ بالای بیکاری است. البته ما موفق شدهایم در 6 ماه گذشته 6 پله در کشور از نظر نرخ بیکاری وضعیت خود را بهبود بخشیم و امیدواریم با اجرای طرحهای ضربتی و همچنین سرمایهگذاری در طرحهایی مانند استان مجازی، مشکل بیکاری در کرمانشاه را حل کنیم.
حاتمی ادامه داد: وزارت ارتباطات، وزارت صنعت و مرکز ملی فضای مجازی برای تحقق استان مجازی پای کار آمدهاند و تلاش میکنند.
وی در مورد تفاوت این طرح با دولت الکترونیکی توضیح داد: در دولت الکترونیکی، تمرکز بیشتر بر روی ارایه خدمات دولت به مردم است. اما ما در استان مجازی در کنار توسعه دولت الکترونیکی، به دنبال توسعه زندگی مجازی و بنگاههای مجازی هستیم.
پرسشهای بخشخصوصی
در ادامه این جلسه نوبت به نمایندگان بخش خصوصی رسید تا دغدغهها و پرسشهای خود را در مورد سرمایهگذاری در استان مجازی کرمانشاه بیان کنند. افشین کلاهی رییس مجمع تشکلهای دانشبنیان گفت: از دوستان انتظار داریم گزارش جامعی از وضعیت ICT در استان کرمانشاه ارایه کنند تا بتوان در مورد سرمایهگذاری در این استان قضاوت بهتری کرد.
وی افزود: یکی دیگر از نگرانهای ما موضوع بازگشت سرمایهگذاری است. به ویژه این که در مدل قراردادهای BOT ممکن است با تغییر مدیران، بازگشت سرمایهگذاری به خطر بیفتد.
مهدوی دبیر سندیکای شرکتهای امنیتی نیز گفت: در سال 1380 آذربایجان، چند سال بعد کرمان و بعد از آن قم به عنوان پایلوت استان الکترونیکی با عناوین مختلف انتخاب شدند. چرا این طرحها به سرانجام نرسید؟
سعید رسولاف رییس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان نرمافزار تلفن همراه نیز گفت: ارایه مشوقهایی برای سرمایهگذاری مانند دیتاسنتر، دفتر کار و پهنای باند میتواند سرمایهگذاری در استان مجازی کرمانشاه را جذابتر کند.
پاسخ به بخشخصوصی
معاون استانداری کرمانشاه در پاسخ به دغدغههای بخش خصوصی گفت: وزارت ارتباطات در زمینه BOT در حوزه فناوری اطلاعات در حال نوشتن آییننامهای است که پیش نویس آن برای ما ارسال شده و میتواند مشکل این قراردادها را حل کند.
هدایت حاتمی افزود: این که در استانهای مختلف طرح مشابهی به سرانجام نرسیده به این دلیل بوده است که در 10 سال گذشته بسیاری از طرحها به سرانجام نرسید و دلیلش حرکت در فضای غیرعقلایی بود.
حاتمی مدعی شد: نیروی انسانی بسیار خوبی در حوزه فناوری اطلاعات وجود دارد حتی برخی دوستان محصولاتی را برای اپل تولید میکنند. همچنین سازمان نصر استان 50 عضو دارد.
وی گفت: اگر در سال گذشته 10 میلیارد کمک فنی و مهندسی در استان پرداخت شد، نیمی از آن در حوزه دانش بنیان و به ویژه فناوری اطلاعات و ارتباطات هزینه شده است.
معاون مرکز ملی فضای مجازی نیز گفت: طرحهایی که در استانهای دیگر انجام شد، با تعریف قدیمی شبکه ملی اطلاعات بود و عناوینی چون اینترانت ملی داشت. آن طرحها یک مفهوم غیراجرایی و غیرعملیاتی بود و دولت میخواست همه کارها را خودش انجام دهد.