هنر بیانیه نویسی

ایمان بیک

از نظر ما، سازمان نصر زمانی بیانیه صادر کند که اتفاق مهمی – یا حداقل اتفاقی- افتاده باشد.
جریان از این قرار است که نظام صنفی رایانه ای، عهد و پیمانی با شرکت نمایشگاه ها بسته بود که وفا نشد. سازمان تهدید به تحریم کرد و در نهایت "زورش" به شرکت نمایشگاه نرسید و حالا، در چرخشی از سر اجبار، بر گشته و سر میزی نشسته که مزیت و فرصتی برای شرکت های عضو فراهم نمی کند. جالب اینجاست که شنیده می شود که اجرای الکامپ را قرار است به همان شرکتی واگذار کنند که سازمان دو سال قبل ایرادات جدی به آن وارد کرده بود.
نصر کشور، پیش از این عضو شورای سیاست گذاری الکامپ بوده است. اجرای الکامپ (در حد کلام و وعده) همیشه مبتنی بر سیاست های این شورا بوده است و شرکت ها هم - چه نصر در شورا باشد و چه نباشد- به روال و منوال قبل در الکامپ حاضر می شوند (یا بنا به مصالح شرکتی، حاضر نمی شوند). بنابراین آن سوی ماجرا اتفاقی نیفتاده است. اما این سو، شاهد اتفاقی مهم هستیم؛ نزول انکارنشدنی نصر کشور از مواضع قبلی و قبول شکست در بهره گرفتن از توان عظیم صنف و احقاق حق آنها (اگر اصولا حقی وجود دارد). حال اینکه این موضع ضعیف چگونه به بیانیه ای پیروزمندانه تبدیل شده، هنر نویسنده بیانیه است و بس.