روایت سازانی که واقعیت را می کشند

آیا می‌تواند واقعیتی وجود نداشته باشد اما روایت‌های مختلف و تفسیر‌های متفاوت درباره واقعیتی که وجود ندارد پدید آید؟ اگر نیم‌نگاهی به آنچه  طی یک سال اخیر در حوزه فاوا می‌گذرد بیندازید قطعا درخواهید یافت که به طرز غریبی واقعیت‌ها مخدوش یا معدوم شده‌اند. مثال‌های بی‌شماری برای معدوم‌سازی واقعیت وجود دارد که در این نوشته تنها به دو نمونه از آن اشاره می‌شود؛ یکی اینترنت ملی و دیگری اپراتور سوم.

1- اگرچه تاکنون بارها و بارها درباره شبکه ملی اطلاعات (شما بخوانیدش اینترنت ملی) گفته و نوشته شده است و همچنین تفسیرها و روایت‌های مختلف و متضادی درباره کارکرد آن گفته و منتشر شده است اما برخلاف اخبار منتشرشده واقعیتی عینی و مستند که بتواند ما را به این تفسیرها رهنمون کند وجود ندارد و همچنان دور از دسترس است. معدوم‌سازان واقعیت بیش از آنکه درصدد ساختن واقعیت‌ها باشند در تلاش هستند روایت بسازند و از مزایا و معایب واقعیتی که وجود ندارد سخن بگویند.

به نظر شما آیا پذیرفتنی است که شبکه ملی اطلاعات با هزاران کارکرد و مزایایی که باید داشته باشد و می‌گویند دارد وجود داشته باشد اما همگان از جمله تصمیم‌سازان و راه‌اندازان شبکه ملی اطلاعات و اینترنت ملی خود یکی از استفاده‌کنندگان ایمیل‌های بین‌المللی باشند؟

2- به نظر شما چه واقعیتی باید وجود داشته باشد که ما به این روایت یا حتی تفسیر برسیم که اپراتور سوم راه‌اندازی شده است؟ مگر این نیست که راه‌اندازی هر اپراتوری تجلی عینی و واقعی‌اش در سیم‌کارت‌ها و خدماتی است که به دست من و شما می‌رسد حالا گیرم این رسیدن بانوبت باشد یا بی‌نوبت، ارزان باشد یا گران. اما قطعا باید سیم‌کارتی وجود داشته باشد که بتوانیم بگوییم مثلا اپراتور سوم با نام رایتل راه‌اندازی شد. آیا ساختن یک یا دو مراسم تحت عنوان رونمایی یا نصب انواع و اقسام بیلبورد بر سر هر کوی و برزن و تبلیغات رسانه‌ای به این معناست که ما صاحب خدمات نسل سوم تلفن همراه شده‌ایم؟

معلوم نیست. شاید در این شرایط که نبض همه چیز همچون دلار به شماره نفس‌های انسان بالا و پایین می‌شود واقعیت‌ها نیز می‌تواند آنقدر متکثر باشد که گویی واقعیت معدوم شده است.