انحصار می خواهیم پس پهنای باند حلال نیست

سخن ایشان به عنوان معاون سازمانی که انحصار تولید و توزیع محتوای صوتی و تصویری در کشور دارد، روی دیگری نیز داشت به طوری که معتقد بود باید روی پهنای باند ارائه‌شده به مشترکان سرویس ارزش افزوده‌ای ایجاد شده و با قابلیت‌های بیشتری عرضه شود.این نکته را نباید فراموش کرد که این سخنان از زبان فردی که بزرگ‌ترین آرشیو صوتی و تصویری کشور را در اختیار دارد، بیان شده که تاکنون قانونا حق هرگونه انتشاری را در حیطه اختیارات خود تعریف می‌کند و بهره‌برداری از آن از سوی دیگران را امری ممنوع می‌داند؛ ممنوعیتی که تا زمانی که خود با راه‌اندازی شبکه تلویزیون اینترنتی شیما قصد عرضه آن را نداشت، ظاهرا خرید فروش پهنای باند نه تنها فعل حرامی نبوده بلکه امر پسندیده‌ای به شمار می‌رفته است. صدا و سیما سال‌ها خود را یکی از متولیان عرصه پهنای باند می‌دانست و علی‌رغم فعالیت شرکت‌های کوچک در زمینه تولید محتوا کمتر همکاری‌ای با آنها داشته است و در این میان از تلاش برای کسب قدرت در حوزه پهنای باند نیز فروگذار نبوده است و مصداق واضح آن را در طرح اداره صدا و سیما که به مجلس ارائه شده بود می‌توان رویت کرد. در آن طرح صدا و سیما عملا تولی‌گیری فناوری اطلاعات را پیگیری می‌کرد و گفته می‌شود هنوز هم همین سودا را در سر دارد.

بیان حلال نبودن خرید و فروش پهنای باند از سوی سازمانی که انحصار ذاتی در حوزه تولید محتوای چندرسانه‌ای دارد این سوال را در ذهن ایجاد می‌کند که اگر خرید و فروش پهنای باند امر حرامی بوده چرا سازمان صدا و سیما پیش از این یکی از مهم‌ترین واردکنندگان پهنای باند به داخل کشور بوده است و اساسا چرا در این شرایط در حال جست‌وجوی جای پای بزرگ‌تری در حوزه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری فناوری اطلاعات است.

آیا صدا و سیما که دیدگاه تازه‌ای از سیاست‌های خود را مبنی بر عدم انحصار در محتویاتش عنوان کرده، حاضر است برای کسب روزی حلال‌تر از سوی تامین‌کنندگان و فروشندگان پهنای باند با آنها همکاری کند؟