نه به نیابت از خانم مهندس داننده!
اول: خانم مهندس در قلمروی تخصصی خودش، زنی «داننده» است. در حوزه فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی نیز. به سابقه آشنایی با فعالیتهای او که معطوف به سالهای دهه 70 و انجمن شرکتهای انفورماتیک ایران است، او را همواره زنی صریح، محجوب، اهل مروت با دوست و مدارا با رقیب یافتهام. (البته چون با دشمنی طرف نبودهایم نمیتواند مصداق دقیق شعر حافظ باشد!) افزون بر اینها، خانم داننده را بیشتر«گوش» یافتهام تا «دهان» به ویژه در مواجهه با منتقد. اگرچه به انگیزههای فمینیستی، از جلوس او به صندلی رییسی سازمان نصر تهران، بسیار خشنودم، اما با ویژگیهایی که در او سراغ دارم، خیال میکنم همه ما دوره سوم هیات مدیره سازمان را در کنار او با تجربیات جدیدی از همیاری صنفی خواهیم گذراند.
دوم: مواضع خانم مهندس داننده در گفت و گو با «فناوران» بر دلایل من بر این «تجربیات جدید» میافزاید، در عین حال که «مدارا»ی او با «رندی» طرفهای گفتوگو را چندان بر نمیتابم. به عنوان یک حرفهای حوزه ICT و یک فعال باسابقه صنفی توجه همکاران ارجمند را جلب میکنم به پاسخهایی که میشد در کنار خانم مهندس داننده (و نه به نیابت از او) به مخاطبان محترم این “گفت و گو” داد: