07/10/1403  
 
۱۳۹۰/۰۹/۱۲ ۱۰:۰۲
طبقه بندی:
  • اخبار رسانه ها
  • سیاستگذاری
چچ
سنگی به نام مجوز

سنگی به نام مجوز

به وقت کوبیدن سنگ به سینه، باید بدانیم چرا و سنگ چه چیزی یا چه کسی را به سینه می‌زنیم. ماجرای ارزان شدن نرخ مکالمه بین‌المللی ایران با بعضی کشورها در کنار افزایش نرخ مکالمه با برخی دیگر از کشورها از جمله ماجراهای پیچیده و تو در تویی است که سنگ به سینه زدن را سخت می‌کند.

شبنم کهن چی-مسایل برای ما به عنوان یک رسانه که حامی منافع مردم و دولت و بخش خصوصی است، پیچیده‌تر است اما غیر قابل فهم نیست. نرخ مکالمه با برخی از کشورها ارزان و با برخی از کشورها گران شده است. ما اینجا به شرکت زیرساخت انتقاد داریم که چرا اطلاع رسانی مناسبی در این زمینه نداشته است. این تصمیم که از ابتدای آذر ماه بعد از تصویب کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اجرا شده، موجب کاهش درآمد بخش خصوصی و از طرف دیگر موجب کاهش هزینه مردم می‌شود. برای ما کاهش هزینه‌های مردم مهم است. کاهش درآمد بخش خصوصی هم مهم است اما نه مهم تر از کاهش هزینه‌های مردم. ما می‌دانیم که رقابت، سخت است البته نیازمند ایده‌های نو و خلاق. حامی بخش خصوصی هم باید بود. اما بخش خصوصی باید قبل از اینکه به فکر کاهش یا افزایش درآمد باشد، به فکر رسمی و قانونی کردن حق خود در فعالیتش باشد. مجوز شرکت‌هایی که می‌توانند خدمات مربوط به Voip را ارایه بدهند، سال‌هاست تمدید نشده و بخش خصوصی با اتکا به یک نامه که مدت زمان اعتبارش هم مشخص نیست سرمایه‌گذاری کرده و در روزهای سختی که وضعیت اقتصادی نابسامانی داشتیم، پیش آمده است. حالا شرکت- که در این سال‌ها برای گرفتن مجوزی که حق آنهاست، تلاشی که به نتیجه برسد نداشته‌اند-  منتظرند مسوولان دولتی، اعتراض آنها را به تصمیمی که موجب کاهش درآمدشان، تا مرز ورشکستگی می‌شود، به رسمیت شناخته و در تصمیم‌اش تجدید نظر کند.
آنچه در این میان حتی از کاهش درآمد شرکت‌های فعال در حوزه VOIP مهم‌تر است، پیگیری برای تمدید مجوزی است که سال‌هاست خاک می‌خورد.
پله به پله سنگ است. اما پیش از سنگ درآمد، سنگی به نام مجوز است که باید برداشت.

منبع:
آدرس کوتاه شده: