به گزارش عصر ارتباط در حالی که هنوز جنجال‌های واگذاری یک‌جانبه و خبرساز مهم‌ترین نمایشگاه فناوری کشور به یک شرکت تازه‌وارد و حذف مدعی مردم‌نهاد این حوزه یعنی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کل کشور از گردونه برگزاری بر این نمایشگاه پس از چند سال تلاش همه‌جانبه و حتی ضبط وثیقه این سازمان از اذهان فعالان بازار فناوری پاک نشده است، برگزاری غیرشفاف ثبت نام این نمایشگاه حساس زمینه نگرانی مدیران شرکت‌های حاضر و حتی مسوولان صنفی را فراهم کرده است.
شرکت‌های معترض رعایت نشدن ترتیب ثبت نام، ابهام فراوان در جانمایی، فقدان یک سایت و بستر الکترونیکی برای ثبت نام، خرج‌تراشی برای متقاضیان حضور و پیچیده کردن مراحل حضور نمایشگاهی را از جمله مهم‌ترین ایرادات روند فعلی ثبت نام می‌دانند که در یک بازار بحران‌زده فناوری و پس از تمامی تنش‌های حاکم بر روابط صنف با این برگزارکننده جدید حکایت از بی‌توجهی برگزارکنندگان این نمایشگاه دارد. شرکت آوین‌افراز در مقابل تمامی تلاش‌های رسانه‌ای برای روشن شدن شرایط برگزاری الکامپ و ایرادات حاکم بر آن تنها سکوت پیشه کرده است.
مسیر قهقرایی
نمایشگاه الکامپ علی‌رغم سابقه‌ای که به زحمت به دو دهه می‌رسد همواره اسیر کشمکش‌های فراوان میان نهادهای صنفی و شرکت سهامی نمایشگاه‌ها به عنوان مدعی دولتی این عرصه بوده است که شاید باید ریشه‌هایش را در رونق عجیب و اغلب خیره‌کننده این نمایشگاه جست. الکامپ در سال پایانی دولت هشتم با حضور رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب وقت و مقارن با دوره دهم خود یکی از نقاط اوجش را تجربه کرد و پس از رکود در بازار و گرفته شدن از دست بخش خصوصی و چند دوره غیبت و تحریم سازمان نظام صنفی رکودی کشدار را برای پنج سال متوالی تجربه کرد تا اینکه سرانجام در سال گذشته با بازگشتن به دامان صنف وسعتی معادل 22 هزار متر مربع و نزدیک به یکصد و سی هزار نفر بازدید‌کننده نیم‌نگاهی به روزهای اوجش داشت.
حتی همین برگزاری موفق الکامپ هم در نهایت مانع از آن نشد که بدنه شرکت سهامی نمایشگاه‌ها از پررونق‌ترین نمایشگاه تخصصی کشور و مزیت‌های نهفته در آن چشم‌پوشی کند. طی سالی که گذشت این شرکت بر شوک ناشی از دستگیری و خروج قلی‌زاده مدیرعامل منصوب‌شده از سوی شرکت تعاونی بازنشستگان و پیشکسوتان نیروهای مسلح غلبه کرد و اکبرپور مدیرعامل جدید پس از الکامپ شانزدهم با ضبط یک‌جانبه وثیقه یکصد میلیون تومانی شرکت سهامی نمایشگاه‌ها موفقیت صنف در گرم کردن تنور نمایشگاه را تبدیل به یک شکست مطلق کرد. این جریان با قرار گرفتن این نمایشگاه چندرسانه‌ای در ایام محرم‌الحرام و افزایش نرخ حضور در آن حالت جدی‌تر گرفت و تلاش‌های مداوم مدیریت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای برای دادخواهی از وزیر بازرگانی وقت به هیچ نتیجه‌ای نرسید.
در همین میانه مشخص شد شرکت سهامی نمایشگاه‌ها اعمال فشار جدی بر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای را آغاز کرده است تا برخلاف شرایط این سازمان بدون هیچ مزایده یا فراخوانی برگزاری الکامپ به یک شرکت خاص واگذار شود و اینجا بود که نام شرکت آوین‌افراز برای اولین بار به رسانه‌های فناوری کشیده شد. نقش شرکتی موسوم به تعاونی کارکنان شرکت سهامی نمایشگاه‌ها هم در این زمینه انکارنشدنی است. پیش از این برگزاری‌کنندگان الکامپ شانزدهم بارها اشاره کرده بودند که بستن هیچ قراردادی بدون همراهی این تعاونی ممکن نیست. آوین‌افراز هم دست بر قضا از اعضای فعال انجمن برگزارکنندگان صنایع نمایشگاهی است که همسایه دیوار به دیوار همین تعاونی به حساب می‌آید و به نوعی بازوی شرکت سهامی نمایشگاهی برای خارج کردن نمایشگاه‌های تخصصی از دست نهادهای صنفی به شمار می‌آیند. اتفاقی که پس از آنچه بر سر الکامپ به وقوع پیوست سرنوشت محتوم حدود یک دو جین نمایشگاه صنفی دیگر به شمار می‌آید.
خود آوین‌افراز و مدیرعامل آن علی اعتدالی در این زمینه چندان گمنام نیست و برگزاری نمایشگاه‌هایی در زمینه تبلیغات، سرمایه‌گزاری، حمل و نقل عمومی و عمران را در چنته دارد ولی باز هم در صورت برگزاری نمایشگاه هفدهم باید آن را چرب‌ترین قرارداد این شرکت به شمار آورد که تاکنون نمایشگاهی وسیع‌تر از شش هزار متر مربع را در کارنامه خود نداشته است. سکوت اعتدالی در برابر تمامی تلاش‌های رسانه‌ای برای دسترسی به وی آشکار کرده است که فعلا باید صنف فناوری اطلاعات در این بلند‌پروازی جدید سهیم باشد.
منتقدان و متحدان
پیش از این گزارشات متعددی درباره عدم حضور شرکت‌های بزرگ از آواژنگ، سازگار ارقام، مادیران، سام‌الکترونیک، ایران رهجو، همکاران سیستم و... در نمایشگاه هفدهم منتشر شده بود که با توجه به غیبت تاریخی آنها از این عرصه پرتنش قابل پیش‌بینی بود ولی شاید حتی بدبین‌ترین ناظران الکامپ هم معتقد بودند که این نمایشگاه ارزش ماهوی خود را برای شرکت‌های متوسط و کوچک با میانگین صنفی و جاه‌طلبی‌های بیشتر حفظ خواهد کرد ولی حجم انبوه اعتراضات صورت‌گرفته و تماس‌های گلایه‌آمیز از روند ثبت نام و جانمایی حتی این ناظران را شگفت‌زده کرد.
معترضان جوان نمایشگاه هفدهم و برگزارکننده غیرصنفی آن معتقدند جریان غیرشفاف ثبت نام شرکت‌ها ناگزیر به توسل به هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی برای حفظ منافع خود کرده است. برای مثال اولین متقاضی دریافت غرفه در روز ثبت نام متوجه شده است پیش از وی 11 شرکت خارج از نوبت جانمایی شده‌اند یا در روزی که غرفه‌های بالای 200 متر مربع جانمایی می‌شدند، فروشنده پروژکتورهای سونی با غرفه‌ای به مساحت 60 متر مربع ثبت نام کرده بود.
در حالی که نزدیک به یک ماه برگزاری نمایشگاه مانده است، بزرگ‌ترین رویداد فناوری کشور فاقد حتی یک سایت رسمی اعلام‌شده که نقشه و جانمایی سالن‌ها را داشته باشد، است و حتی شرکت‌هایی که مراحل ثبت نام خود را تکمیل کرده‌اند از محل و سالن دقیق حضور خود اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند. متقاضیان بدون توجه به تمامی این شرایط ضربتی ملزم شده‌اند تمامی بروشورهای نمایشگاهی خود را پیشاپیش تحویل ستاد برگزاری دهند تا از ارزی یا ریالی بودن آنها اطمینان حاصل شود و برخی ناگزیر شده‌اند برای دریافت شرایط مورد علاقه خود هزینه‌های همیاری و حمایت مالی از نمایشگاه را متقبل شوند.
مدیریت آوین‌افراز هم فعلا سطح تعامل رسانه‌ای را به حداقل رسانیده است ولی در مقابل یک شورای سیاست‌گذاری متشکل از منتقدان همیشگی سازمان مانند اتحادیه صادرکنندگان نرم‌افزار و مجمع عالی واردکنندگان تشکیل داده است که دست کم در مورد اعضای سرشناس این مجمع تردیدهای جدی برای حضور مستقیم خودشان در این نمایشگاه بحران‌زده وجود دارد. پرویز رحمتی، رئیس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کل کشور هم در حالی درباره این شرایط تراژیک سکوت کرده است که خود در یک جلسه مطبوعاتی و توسط خبرنگاران از واگذاری الکامپ به آوین‌افراز مطلع شده بود و مدیران دولتی حتی شکست مذاکرات شبانه‌روز را کتبا به اطلاع وی و همکارانش نرسانده بودند.
بهای بسیار برای زمین
در بحبوحه مذاکرات داغ سازمان با شرکت سهامی نمایشگاه‌ها برای نمایشگاهی که در برگزاری آن ناکام ماندند، آشکار شد یکی از شروط سازمان تامین شرایط بهتر برای حضور ارزی شرکت‌های فناوری اطلاعات در الکامپ بود که طبیعتا به سبب واردکننده بودن در زمینه فاوا محل اختلاف بسیار بود ولی مسوولان نمایشگاهی و وزارت بازرگانی وقت با تکیه بر این نکته که نمایشگاهی با وسعت بیش از 20 هزار متر مربع باید رتبه A داشته باشد هزینه متراژ نمایشگاه را حتی تا 285 یورو بالا بردند که در قیاس با معتبرترین نمایشگاه‌های جهان هم عجیب است. نمایشگاه از سازمان گرفته شد و به مجری فعلی‌اش رسید که در یک تبعیض آشکار همان نمایشگاه را با نرخ نمایشگاه‌های رتبه B یعنی 245 یورو برگزار می‌کند. از این نکته عجیب نیز که بگذریم باز با توجه به تحولات نرخ ارز نمایشگاه هفدهم در قیـاس با سـلف پیشین خود دست کم 45 درصد گران‌تر است که نشان مـی‌دهـد چـرا چـنین مـشکـلات دامنه‌داری در ثبت نـام و برگـزاری و عـدم پاسخـگـویـی درباره آنها چنین نارضایتی را در صنف برانگیخته است.
